เมื่อผิวหนังของสัตว์เลี้ยงมีสะเก็ด

ผิวหนังของสัตว์ก็เหมือนกับคน
นั่นก็คือ ผิวหนังส่วนนอกมีการผลัดเซลล์ออกไปตลอดเวลา ผิวหนังส่วนนอกที่ถูกผลัดออก มีส่วนประกอบของเซลล์ผิวหนังและไขมันที่เคลือบผิวหนัง ซึ่งปกติจะไม่เห็นได้ด้วยตาเปล่า และวงจรของการเคลื่อนตัวของเซลล์จากชั้นผิวหนังชั้นล่าง จนขึ้นมาเป็นเซลล์ชั้นนอกที่ถูกผลัด จะใช้เวลาประมาณ 21 วัน

เมื่อใดก็ตามที่ผิวหนังมีการอักเสบจากการติดเชื้อแบคทีเรีย เชื้อยีสต์ หรือเชื้อราหรือการติดเชื้อจากพยาธิภายนอก เช่น การมีหมัดแล้วแพ้น้ำลายหมัด การติดเชื้อไรขี้เรื้อนขุมขน ภาวะภูมิแพ้อาหารและภาวะภูมิแพ้สิ่งแวดล้อม

นอกจากนี้ยังมีภาวะฮอร์โมนที่ผิดปกติ เช่น ภาวะทีมีฮอร์โมนไทรอยด์ต่ำ และยังมีภาวะเนื้องอกของผิวหนังที่ทำให้ผิวหนังเป็นสะเก็ดมาก ๆ

สภาวะภูมิแพ้อาหาร

สภาวะไทรอยด์ต่ำ

สภาวะมีเนื้องอก

จากสาเหตุต่าง ๆ ที่ได้กล่าวมาแล้ว ก็ยังมี สาเหตุมาจากภาวะทางพันธุกรรม ที่ทำให้สัตว์เลี้ยงตัวนั้นเกิดมา ด้วยความผิดปกติของผิวหนังทำให้มีสะเก็ดมากกว่าปกติ และช่องหูมีการสร้างไขมันมากกว่าปกติ ที่พบได้ใน สุนัขพันธ์คอกเกอร์สแปเนียล เมื่อเจ้าของพาสัตว์เลี้ยงมาหาสัตวแพทย์ด้วยภาวะที่ผิวหนังมีสะเก็ดมากกว่าปกติ ทางคุณหมอจะตรวจหาสาเหตุโน้มนำที่ก่อให้เกิดสะเก็ด

สภาวะผิวหนังติดเชื้อไรขี้เรื้อนขุมขน

สภาวะผิวหนังติดเชื้อแบคทีเรีย

สภาวะผิวหนังติดเชื้อรา

1. ตรวจหาพยาธิภายนอก

โดยใช้หวีซี่เล็ก ๆ สางขนเพื่อหาหมัด ใช้ใบมีดที่ไม่คมขูดที่ผิวหนังเพื่อหาไรขี้เรื้อนขุมขน หรือถอนขนไปตรวจเพื่อตรวจหาพยาธิภายนอกที่ติดกับเส้นขน บางครั้งถ้าคุณหมอไม่พบหมัด ก็อาจจะพิจารณาให้ยากำจัดเห็บหมัด ซึ่งอาจจะอยู่ในรูปยาหยอด ปัจจุบันมีในรูปยากินซึ่งเป็นยาป้องกันเห็บหมัดกินหนึ่งเม็ดอยู่ได้สามเดือน

2. ตรวจหาการติดเชื้อของผิวหนัง

เช่น การติดเชื้อแบคทีเรีย การติดเชื้อยีสต์ และการติดเชื้อรา

3. พิจารณาตรวจระดับฮอร์โมน

เช่น ตรวจระดับไทรอยด์ และระดับสเตียรอยด์ในกระแสเลือด

4. ในกรณีที่เป็นสุนัขแก่และมีผิวหนังที่มีสะเก็ดมาก

คุณหมออาจจะพิจารณาตัดชิ้นเนื้อไปตรวจ เพื่อให้แน่ใจวาไม่เป็นโรคมะเร็งผิวหนัง

5. ในสุนัขพันธุ์ไซบีเรียน ฮัสกี้ จะมีโรคที่เกิดขึ้นได้ในสุนัขเด็ก เกิดจากการดูดซึมสารกลุ่มสังกะสี (Zinc) ไม่ได้ผลดี

คุณหมออาจจะพิจารณาตัดชิ้นเนื้อไปตรวจ เพราะถ้าเป็นโรคนี้ คุณหมออาจจะให้สารเสริมพวก Zinc ไปตลอดชีวิต

6. ในสุนัขบางพันธุ์ที่อาจจะมีความผิดปกติทางพันธุกรรมที่อาจจะทำให้ผิวหนังเป็นสะเก็ดตั้งแต่อายุยังน้อย

คุณหมออาจจะพิจารณาตัดชิ้นเนื้อไปตรวจ เพื่อหาสาเหตุ และวางแผนการรักษาไปตลอดชีวิต

ถ้ามีปัญหาเกิดจากภาวะพันธุกรรมที่ผิดปกติ ซึ่งจะตรวจได้จากการตัดชิ้นเนื้อไปตรวจ คุณหมอก็จะวางแผนการดูแลระยะยาวเช่น

1. การใช้แชมพูที่ชะล้างสะเก็ด และเติมความชุ่มชื้นให้กับผิว

เช่น แชมพูที่มีส่วนผสมของโอเมก้าสามและหก และคุณหมออาจจะพิจารณาให้ใช้แชมพูที่คุมการติดเชื้อ ยีสต์และแบคทีเรียสลับกันไป เพราะผิวหนังที่มีสะเก็ดมาก อาจจะมีการติดเชื้อยีสต์และแบคทีเรียแทรกซ้อนได้ง่าย

2. การเติมความชุ่มชื้นให้กับผิว

เช่น การให้กินยาบำรุงผิวที่มีโอเมก้าสามและหก และปัจจุบันมียาหยอดหลังที่มีส่วนผสมของโอเมก้าหกที่ช่วยปรับสภาพผิวให้มีความชุ่มชื้น วิธีนี้จะช่วยคุมการเกิดสะเก็ดในสุนัขที่มีความผิดปกติทางพันธุกรรมในระยะยาว